Stefaan Prinzie in de Condroz Rally.
Een kampioenschap met vallen en opstaan.
Een heel jaar strijden voor die ereplaats. Het was leuk maar stressvol. We zijn natuurlijk blij dat we het kampioenschap winnen al was het de laatste wedstrijden een loterij met mechanische breuken. Dat bewijst dat de belasting groot is voor de wagens.
In de EBR zag het er voor ons nog steeds rooskleurig uit tot die laatste kilometer waar de mechaniek er anders over besliste, in de Condroz kregen we het cliché al waren we ook niet van pech gespaard.Een ophangingsschotel die onherstelbaar aan het scheuren was en een ferm olie lek in de versnellingsbak.
Bovendien moesten we een hoog ritme aanhouden omdat we minstens top 2 moesten halen, door het fantastisch punten systeem tussen yongtimers en de oude historics zou Robin op gelijk welke plaats, als herstarter zijn 10 punten halen voor de “klasse” + eventuele punten in de rangschikking indien er nog enkele andere wagens voor hem uitvielen.Continue rekenen en tellen, mechaniek sparen en hard gaan. Pff…
Op sportief vlak zou het een mooie strijd kunnen geworden zijn. Op de eerste proef meteen een gelijke tijd met Robin. De tweede proef in ons nadeel door de enorm lange rechte stukken kregen we een handvol seconden .
Op kp 3 beperkten we de schade tot op 3 seconden om in de vierde er 11 seconden terug te nemen. Het verschil bedroeg voor het uitvallen van Robin amper 9 seconden en 7 op Vanrompuy.
We konden verder spelen met Tom maar toen het begon te regenen namen we de bovenhand en gaven deze niet meer uit handen.