Wedstrijdverslag Glenn Rogiers en Robbie Vermeersch in de Hemicuda Rally.
Jammer van onze uitval want we stonden op een mooie derde plaats !
Na het uitvallen in de laatste twee rally’s hadden we maar 1 doel voor ogen in Koekelare: uitrijden. In Koekelare gingen we van start met het mooie nummer 45 op de deuren en was Robbie Vermeersch net zoals in Staden terug de co van dienst.
Tijdens de eerste kp verliep alles goed tot halverwege de kp, buiten de remmen die niet werkten zoals ik het wou. De deelnemer voor ons was van de baan gegaan en versperde de weg. Hierdoor kregen we een normtijd voor deze kp. De tweede en derde kp geprobeerd om het gevoel tijdens het remmen te verbeteren wat uiteindelijk ook gelukt is. Wel kregen de banden te warm dus we wisten wat we moesten doen... We stonden na de eerste ronde 7e Historic desondanks de slechte remmen, de te zachte banden en ook de normtijd die we ondertussen gekregen hadden.
Tijdens de tweede ronde verliep alles zoals we wensten en konden we een paar plaatsen goed maken zonder risico’s te nemen. Op kp Kortemark was het wel nog een beetje aftasten welk ritme we konden aanhouden aangezien het de eerste keer was dat we deze kp volledig konden rijden. Ook hielp een nukkige handrem niet echt toen we de haarspeld wouden nemen... Op kp Houthulst en kp Koekelare reden we een derde tijd waardoor we voorbij Geert Lacour geraakten en op de 3de plaats stonden.
We gingen de slotronde in met een 15tal seconden voorsprong maar ik had me voorgenomen om hetzelfde ritme te blijven rijden en zeker geen risico’s te nemen. Halverwege kp Kortemark zag ik plots het lichtje van de alternator branden en merkte ik dat de motor niet meer het volle vermogen gaf. Met een bang hartje de kp nog kunnen afwerken maar op de verbinding begon de motor te sputteren en toen ik de motor stil legde om alles te controleren en terug te proberen starten was de batterij ondertussen leeg getrokken... Game over toen we op een 3de plaats stonden...
Tot slot wil ik de servicemannen/cateringvrouwen en supporters bedanken voor hun ferme inzet en support en natuurlijk ook Robbie voor het vlekkeloos navigeren.
Ook nog een dank u wel aan de piloten die stopten om te vragen wat er scheelde en als ze konden helpen, en iets minder dank u wel aan de ‘piloten’ die er eens ferm mee lachten toen ze passeerden, heel sportief...
Op naar de volgende rally waar we hopelijk iets meer geluk hebben!