Wedstrijdverslag Eli Peel en Ferre Demyttenaere in de Rally van Wervik: Moe, voldaan, met een glimlach !

 

Aankomen is de boodschap !

"Start op zaterdag voor de verandering, de zon is op de afspraak, het team is er klaar voor. We gaan er iets van maken vandaag! De verwachtingen niet al te hoog gespannen, wetende dat er een te duchten tegenstander meerijd in de klasse. Aankomen wordt de eerste doelstelling, de 2e is gewoon fun hebben aldus Eli."

Terwijl we alles in perspectief plaatsen staan we aan de start van de eerste boucle. Eerst aanvoelen waar we staan met de auto. Knipoog naar Dirk, nog even helpen met de Fiat Spider in gang te duwen maar helaas … Zwetend, puffend maar enthousiast begonnen. Aan het einde van de eerste ronde worden we zowaar (voor de eerste keer ooit) opgehouden door een voorganger, sympathieke mensen die meteen plaats maken om ons door te laten. Uiteindelijk helemaal op het einde van de KP nog een speciale verrassing: de nota’s zeggen links, maar we moeten rechts, niks gebeurt.

Fast forward naar de 2e KP: terreinkennis van vorige jaren in Wervik komt goed van pas. Zowat meteen aansluitend de 3de KP met de gevreesde onverharde strook, het blijft toch spannend … De lange rechte stukken zijn niet wat ons autootje het liefst heeft, hij komt wat in ademnood. Mooi afgerond, veilig en wel service binnen.

Tweede boucle: zowaar een remake van de eerste. Deze keer wat meer vertrouwen, hier en daar eens wat nieuws proberen, we willen ons ten slotte toch een beetje amuseren ook. Alles gaat vlot, de tijden verbeteren niet, maar ach wat: het is mooi weer, warm, dorstig, “time flies when you’re having fun”.

Derde boucle: tada!!, coup de théâtre. Deze keer zit Ferre achter het stuur en zowaar bij de eerste TK worden we al ontmaskerd. “Niet goed genoeg??” -Neen hoor, was op voorhand afgesproken-. De eerste keer dat Ferre de leeuw in handen heeft, maar hij  kan zich nog niet meteen bewijzen want de KP wordt geneutraliseerd. Davy, écht een sympathieke jongen, heeft een foutje gemaakt en er staat een elektriciteitspaal op omvallen. Dan maar bewijzen op KP Wervik en Kruiseke. En of dat er bewezen wordt, knappe prestatie en ook knap nota’s gelezen. Het kan niet meer stuk, de ambiance en het tempo zitten erin. Op service slaakt iedereen een grote “oef”.

Laatste boucle: niks te bewijzen, gewoon aankomen is de boodschap. Zoals gewoonlijk doen we er toch weer een schepje bovenop, maar de stralende gezichten spreken boekdelen.

Op het podium nog vlug even een interviewtje afhaspelen en eindigen met een enig pintje, moe, voldaan, met een glimlach.