Wedstrijdverslag Steven Maes in de 6 Uren van Kortrijk.

 

Heel tevreden met onze 5de plaats gezien ik stiekem op een top 5 had gehoopt. 

Dit jaar had ik nog niet veel geluk gehad in de rally. We hoopten dat het in de 6 uren van Kortrijk even zou keren. Het parcours ligt me wel en vorig jaar geëindigd op een mooie 10de plaats met mijn vriendin Lore Decruy als copiloot.

Deze keer kwam ik aan de start met copiloot Maarten Meirhaeghe. Het was voor hem de eerste keer en bleek al snel dat hij er voeling voor heeft. Als sportarts weet hij bovendien zijn atleten tot hogere prestaties te motiveren.

Op KP Moeskroen werden we al onmiddellijk geconfronteerd met een eerste stressmoment. We waren volledig vastgeriemd en geïnstalleerd (de eerste keer is dat toch niet zo evident) en gingen net pointeren toen Pieter-Jan Maeyaert zijn Porsche terug aan de praat kreeg en er nog juist voor glipte.

We konden plots niet meer tot aan de official rijden en bijgevolg moest mijn copiloot weer uitstappen om toch op het juiste uur te kunnen klokken. Het pointeren kreeg plots een andere dimensie met nog 2min om de gordels, Hans en intercom weer goed te krijgen.

Uiteindelijk een tevreden 9de tijd neergezet.

De zondagmorgen lag het nog nat en zeer vettig met zelfs ijzel op KP Aalbeke. Geleidelijk werd het droger en kregen we meer vertrouwen. Bij iedere passage verbeterden de tijden en uiteindelijk reden we 6 keer een 3de tijd op 14 KPs waaronder de 2de passage op Moeskroen.

Tijdens de 2de boucle brak de uitlaat van onze Opel Kadet City in 2, maar we konden zonder hinder de boucle verder afmaken. Tijdens de service kon Karel Bril die vakkundig terug dichtlassen. We streden verder om nog enkele plaatsen te pakken in het klassement en reden nog enkele zeer scherpe tijden, maar Christophe Declerk en Stefaan Vanneste met de snelle M3 sprongen op het einde nog net voor ons.

Heel tevreden met onze 5de plaats gezien ik stiekem op een top 5 had gehoopt. 

Vol vertrouwen en opnieuw wat meer ervaring naar 2018!