Wedstrijdverslag Glenn Rogiers in de 6 Uren van Kortrijk.
Voor de Rally van Kortrijk ging Johny Ronsijn terug mee als copiloot. Voor ons was dit de eerste maal dat we aan de start stonden in Kortrijk dus wisten we niet waar we ons moesten aan verwachten.
De zaterdag werden vlug alle nota’s op papier gezet en het roadbook gecontroleerd. De zaterdagavond was er wel wat stress en frustratie toen bleek dat we de route die we moesten volgen naar het podium niet meer mochten volgen van de aanwezige stewards en zo een serieuze omleiding moesten maken tussen het zeer drukke verkeer. Gelukkig waren we nog net op tijd aan de tk.
De kp op zaterdagavond werd op een gematigd tempo afgewerkt want hier kon je meer tijd verliezen dan winnen. We sloten de zaterdagavond af op een (verrassende) 5e plaats bij de historics.
Toen we de zondagochtend om de wagen in het gesloten wagenpark gingen waren de wagens bevroren en wisten we dus dat we moesten opletten want het ging glad zijn.
Tijdens de eerste kp, kp ’t Hoge, had ik een raar gevoel in de wagen. De wagen had nergens grip en het vertrouwen was helemaal weg, maar we dachten dat het wel ging beteren en dat het voor iedereen zo was.
Op kp Aalbeke hadden we dan een warm momentje net voor de brug om over de autosnelweg te rijden, ik schakelde naar een hogere versnelling en de wagen brak uit. Dit ging maar net goed…
Na het onverhard op diezelfde kp had de wagen enorm rare manieren en dacht ik dat er iets aan de achteras was. Tijdens de verbinding hoorde we dan nog eens in elke bocht de achteras lawaai maken. Met nog 2 klassementsproeven tot de service hebben we ‘voorzichtig’ gereden om toch maar op de service te geraken zodat ze daar alles konden controleren. Na de eerste ronde stonden we 9e historic.
Voor de tweede ronde kozen we andere banden omdat de banden niet warm kregen en we dachten dat de wagen daardoor niet reageerde zoals gewoonlijk. Toen we kp ’t Hoge afwerkten merkte ik dat de banden wel warmer kregen maar dat de grip op de achteras nog altijd niet was zoals we gewoon zijn in zulke omstandigheden. Maar we gingen ervan uit dat dit waarschijnlijk voor iedereen zo was.
De rest van de ronde werd afgewerkt met een marge zodat we zeker geen fouten maakten en de wedstrijd konden uitrijden. Na de 2e ronde stonden we nog steeds 9e historic. Wel begon de achteras meer lawaai te maken maar met de geringe tijd tijdens de service konden we hier niet veel aan doen. Ook was het vertrouwen nog steeds niet terug… In de hoop dat er niet teveel vertraging ging zijn tijdens de laatste ronde werd er besloten om zonder verstralers de laatste ronde te rijden.
De volgende 2 klassementsproeven ging alles vlot en waren er geen vertragingen. Maar aan de tk van KP Tombroek toegekomen zagen we dat de kp stil lag door een sortie. Het werd bang afwachten als we nog op tijd alle kp’s konden afwerken zonder de verstralers.
Op deze kp had Mylleville 9 seconden sneller gereden dan ons en stonden we zo maar 8e meer in plaats van 7e. We dachten dat we 8e waren maar blijkbaar had Mylleville een snelheidsovertreding gemaakt en zo kreeg hij 10 seconden straftijd waardoor wij nog op een 7e plaats bij de historics eindigden.
We sloten de wedstrijd af op een 32e plaats algemeen, 7e bij de historic en een 5e plaats in divisie 4, daardoor ben ik nog 3e geworden in het VAS Kampioenschap divisie 4.
Achteraf bekeken is de oorzaak van het rare gedrag van de wagen en het niet vinden van grip waarschijnlijk een gebroken onderdeel in de sper, dit zal de komende dagen/weken allemaal en zoals gewoonlijk zorgvuldig bekeken worden…
Graag wil ik Johny bedanken om mij tijdens deze wedstrijd en in Zuid Limburg te navigeren.
Ook een heel erg grote dank u wel aan de mensen die gedurende het hele jaar hun vrije tijd hebben opgeofferd om te helpen aan onze wagen, zowel tijdens de wedstrijd als de weken ervoor om de wagen in orde te zetten. Ook wil ik zeker nog m’n ouders en vriendin bedanken voor er telkens te zijn en te helpen (en de koude te trosteren tijdens de voorbije rally’s).
En zeker en vast wil ik nog mijn vader bedanken voor alles dat hij ervoor doet en voor over heeft! Ik ken niet veel mensen die dit zouden doen!
Zonder jullie allemaal was dit allemaal niet mogelijk dus ik kan het niet genoeg zeggen: DANK U WEL!
